Haziran 09, 2006

HALASI, NİHAYET ÇAMLICA'DAN BİLDİRİYORUZ...

Halası, işte senin bize A3 büyüklüğünde bir tepside sıram sıram dizili verdiğin pembelerden bazıları... araziye uymuş ve çeşitli komşular edinmiş vaziyetteler. Yandaki resimde biberiye, lavanta ve sarmaşık hanımlarla grup pozu verdiler... Neriman araya bir de kabak sıkıştırmış, onu oradan almak lazım... fakat süper bereketli bir iş bu... tırnak büyüklüğündeki her bir bebe, inanılmaz bir hızla büyüdü... büyüdükçe A3 tepsiden ayırdık, her birine yer bulmaya çalıştık. Bu resimdeki büyük saksı ilk evleriydi, buradan bahçenin ve diğer saksıların çeşitli yerlerine dağıldılar...

Sağdaki resim, arka taraftaki mini-bostandan... Mustafa'nın ısrarıyla bu sene de (6. gurur yılımıza girdik) üretime devam ediyoruz... Çamlıca'nın rüzgarlı ve serin havasına mini-bostanın gölgeli konumu da eklenince, pembeler burada biraz üşüdüler... ama doğrudan toprağa ekecek başka yer yok... dayanın pembeler, Haziran'ın da cilveleri geçsin, şööyle bir Temmuz sıcağı bassın, kemikleriniz ısınacak... Yeşim aradı, Sütlüce'de dolu yağıyormuş. Hani ozon deliği kapanmıştı?

Bu saksıdakine özel yer ayırdım, bir de isim mi versem acaba? Resimler de isli ve hisli çıkmış, pembe rüyalar aleminden çekildiler ya onun için kusura bakmayın :)





Ve işte üstteki saksının karşı komşuları... Öyle ıkış tıkış durduklarına bakmayın, ilk çiçeklenenler bunların arasında. Sanırım güneş herşeyin ilacı. En çok burası güneş alıyor... Tabi yakın komşuları çilekler, pembelerin arkasında kalmış ve görünmeyen beyaz hercailer ve yeşil saksıya aktardığım nazlı leylakla beraber... Zavallıcık tedavide ama dibine üç tane pembeyi misafir etmeyi bile kabul etti... En öndeki ikili küçük yeşil saksının iki gözünde de pembelerle beraber gelen fesleğenler vardı, bir tanesini böcekler mideye indirdi, diğeri duruyor. Bakalım kalanı, pembeler, mozarella ve biraz zeytinyağı ile birlikte bize kısmet olacak mı... dedim ama bizim için pembeleri yemek, Levent'in kümesteki en sevdiği çil horozunu, annesinin akşam misafirlere ikram etmesi kadar üzücü olabilir...

1 yorum:

A.T. dedi ki...

Mimar olacağına yazar olmalıymışsın diyeceğim ama demiyorum! Ellerine sağlık...

Halan Avniye