Üç hediye domatesle başlayan bir hikayenin sonunda bugün 1500'ü aşkın kişi balkonlarında ve bahçelerinde pembe domates yetiştiriyor, deneyimlerini blog'larında paylaşıyor. Pembe Domates Ağı size de yakın...
İşte korkulan oldu!
Pembeler meyvaya duramıyorlar bir türlü bu yaz... Bu yüzden PDA üyelerinden çoğu tedirgin...
Tıpkı 2007 yazında olduğu gibi bir başlangıç bu...
O zaman da aynı sorunla karşılaşılmıştı.
Bu duruma yol açabilecek nedenlerin başında "mevsim normallerinin anormalleşmesi" ya da daha yaygın deyişle "küresel ısınma" geliyordu. Ama bir türlü bu açıklamadan tatmin olamayanlar için Internet'i kazımış, sonunda çok ilginç bir şeyle karşılaşmıştık:
Gergin yetiştirici ve dökülen çiçekler ilişkisi!
Özellikle evde pembe domates serüvenine ilk kez bu yıl başlamış olan PDA'lıların yukardaki linki tıklamalarını hararetle tavsiye ediyoruz... Çünkü TR ve İNG açıklamaların arkasından umutlu ve işe yarar içerik de bulacaklar yukarıda...
2007 Temmuz'unda, "sonra ne oldu?"yu merak edenler, Temmuz 2007 Arşivi'ne de göz atıp, biraz daha rahatlayabilirler...
Bu arada bugün sevgili üyemiz Ayten Yıldırım'ın bu konuda gruba gönderdiği mesaja bayıldık.
Ne kadar güzel özetlemiş olanı biteni;
"Tabii, artık hepimiz bu nazendenin neden neslinin tehlikede olduğunu da anladık :) "
Ve ne güzel eklemiş:
"Eeeeeee, o nazlıysa biz de inatçıyız, huyunu suyunu en ince detayına kadar öğrenip mutlaka en güzel pembeleri yetiştireceğiz ::))"
İşte budur!
Şimdiye kadar herşey iyi gitti, bundan sonra da umuyoruz böyle gitsin...
Mart-Mayıs arası PDA içinde "tohumdan fideye, fideden saksıya" sürecinin telaşesi yaşandı...
Çimlendirme için son derece yaratıcı çözümler geliştirenler, fidelerinin her hareketini dikkatle izleyenler, ilk çiçeklerini görenler, ilk böceklerinden evhamlananlar...
Şimdi saksı zamanı...
Hep söylendiği gibi; saksı boyutundan ödün verilmemeli. Tabii yer konusunda kısıtlama yok ise... Saksılara toprak ağzına kadar doldurulmamalı. En az 3 kere "boğazlama" yapılacağı hatırda tutulmalı...
Rastgele!
:)
Bizler "Pembe Domates Ağı" (PDA) üyeleri olarak;
Başta; Anadolu'nun en değerli ve en has ürünlerinden olan, yok olmasını önlemek ve daha önceleri olduğu gibi, günümüzde de kuşaktan kuşağa aktarılan "doğal döngüsünü sürdürmek" amacıyla "Evladiyelik ('Heirloom') Pembe Domates"in 4 yıldır yeniden üretilmesine çalışmaktayız. Bizler profesyonel tarım uzmanları, tarıma dayalı ticaret erbabı ya da çiftçi değiliz. Bizler, geniş bahçeleri olmasa da balkonlarda ve saksılarda "kentte tarım" yapılabileceğini gören ve bunu deneyerek başarmış, İnternet üzerinden iletişim kurarak bir toplumsal ağ kurmuş, duyarlı kentlileriz. İçimizde az sayıda olsa da Pembe Domatesi bahçe ve tarlasında yetiştirenler de var. Bir rastlantı sonucu fark ettiğimiz ve balkonda yetiştirdiğimiz ilk doğal pembe domateslerin tohumlarını da kendi aramızda ve "karşılıksız paylaşarak aynı yöntemlerle sürdürülmesi koşuluyla" neredeyse tüm Türkiye'ye yaymış bulunuyoruz.
Amerika Birleşik Devletleri, İtalya, İsveç, Bulgaristan, Rusya ve daha birçok ülkede lezzeti ve bozulmamış niteliği nedeniyle yüksek değere sahip olan Pembe Domates, tohum paylaşımı sayesinde, kendi yeniden topraklarında değer kazanmış önemli bir tarım ürünüdür. Özellikle "Heirloom" yani genetiği ile oynanmamış, doğal tarımla üretilen ve kuşaktan kuşağa aktarılan tohumlar, endüstriyel tohumlara nazaran kat be kat değerlidir.
Ülkemizde tıpkı Pembe Domates gibi çeşitliliği ve değeri çok yüksek olan 3 bin'den fazla “endemik”; “kendine has”, tarımsal bitki türü ya yok olmuş, ya da yok olmağa mahkûm durumdadır.
Yüzyıllardan bugüne, hiçbir bozulmaya uğramadan çiftçilerin çabalarıyla tarımda "üretilebilirliğini" sürdürmüş bitkilerimizin yok olma fermanı sayılan "TOHUMCULUK YASASI"nın 2011'den itibaren yürürlüğe sokacağı 5. Maddesi ancak 'kayıt altına alınmış tohumların' ekimine olanak tanıyacak. Tohumuna patent alamayan çiftçiler ise, tekel durumundaki uluslararası şirketlerin insafına terk edilecek. 2011'den itibaren kayıt altına alınmamış tohumluklarını satan köylüler, ağır para cezasına çarptırılacak ve el konulan ürünler imha edilecek. Böylece Anadolu'nun zengin türleri doğallığını yitirecek.
Bu gidişe “dur” demek gelecek kuşaklara karşı en büyük sorumluluğumuzdur.
Ayrıca, şu sıralar tartışılmakta olan ve yürürlükteki 31/10/2006 tarih ve 5553 sayılı Tohumculuk Kanunu'na dayanılarak çıkarılması planlanan "Bitki Genetik Kaynaklarının Kayıt Altına Alınması Hakkında Yönetmelik" taslağında yer alan, "Tohumların Kayıt Altına Alınması" koşulu, bu ülkenin tarımına vurulabilecek büyük bir darbe niteliğindedir. Çünkü tohumunu kayıt altına aldırmayan çiftçinin kaderi, "ıslah yetkisi"ni elinde bulundurarak, tohumculuk alanında faaliyet gösteren, çoğunluğu yabancılara ait şirketlere terk edilmektedir. Yönetmelik, doğal türler üzerinde bireysel hak sahipliği mekanizmasının önünü açmaktadır. Oysa yerel ve doğal türler, binlerce yıl kuşaktan kuşağa devredilen "geleneksel ıslah çalışmaları" sonucu ortaya çıkmış, küçük çiftçilerin ortak emeğinin sonucu gelişmiş tohumlardır.
Bu topraklarda yüzyıllardır, insan emeğiyle tamamen doğal ortamında oluşan evladiyelik tohum ve çeşitliliğini, "kayıt" ve "patent" zorunluluklarıyla yok edecek bu yasanın ve keza mevcut kanuna bağlı olarak çıkarılacak "Bitki Genetik Kaynaklarının Kayıt Altına Alınması Hakkında Yönetmelik"in yeniden, uzman kurullar tarafından ve tüm kamuoyu önünde açıkça tartışmaya açılmasını istiyoruz.
Mayıs'ın ikinci yarısı yaz birden bastırdı... İstanbul'da 27, 28 derecelerden sözedilmesine rağmen sanki 30'un üzeri gibi hava... Bu da PDA'cıların fidelere çok dikkat etmesi gerektiği anlamına geliyor... (Eski üyelerimiz bundan sonrasını okumasa da olur!) Geniş alanları olan kimi üyelerimiz çoktan çiçekleri gördüler bile... Ama ya kent tarımcıları ya da balkon bahçıvanları; siz (biz de) fidelerinizin gövde çapı bir kurşun kaleminkine ulaşmadan saksılara alıp güneşe atmayın... Gerekirse ikinci hatta üçüncü bir şaşırtma yaparak topraklarını çoğaltın, uzayan gövdeleri topraklayın... Acele etmeyin... (Aynı uyarıyı geçen Mayıs'ta da yapmışız nitekim!) Bunu yaparken plastik kaplara pek iltifat etmeseniz daha iyi olur... Balkonlarda arıları davet etmesi için lavanta, örümcekleri halletmesi için de kadife çiçeği bulundurmak işe yarıyor, tecrübeyle sabit! Ama ne olursa olsun rahat olun, gergin olmayın...
Bu 19 Mayıs, PDA'nın da dört yaşına bastığı gün olacak... 2006'da ilk deneyimimizi saksılarına taşıma işini bir 19 Mayıs'ta tamamlamıştık... Sonraki yıllarda herşey küresel iklim değişikliklerine paralel sürdü... Bir önceki yaz bütün dünya ile birlikte Türkiye'de de sebze ve meyvalar aşırı sıcaklardan olumsuz etkilendiler... Bizim sarı çiçekli pembeler de sürekli çiçek açtı, çiçek döktü... Taa Ekim'lerde Kasım'larda, o da tek tük meyvalar görebildik... Ama gördük!
Geçen yaz daha iyi sonuçlar alındı... Bu yaz da durum idare edilebilirse pek sevineceğiz...
Bu arada önemli bir ricamız var: Fide paylaşmak için Google gruplardaki PDA ana sayfasında iki özel liste yayına girdi, vermek ve almak isteyenler için... Bu amaçla gruba mesaj yollamak yerine bu listeleri kullanırsak daha güvenli bir ve etkin bir iletişim olacak...
2009 Mayıs'ına girdik bile. Bu yılın Mayıs'ı üyelerimizden gelen çok sevindirici haberlerle başladı. Karavana'lar ilk tomurcukları görmüş bile. İzmir zaten aldı başını gidiyordu!
Bandırma, Birol Ketenci, her zamanki gibi yararlı bilgileri paylaşmayı sürdürüyor. Son olarak girdiği "Şaşırtma" konusundaki içeriğinin bilimsellik dozu hepimizi şaşırtacak kadar yüksek... İstanbul, "Ayşe'nin Pembeleri", Datça'dan bize taze taze kırsal kesim tavsiyeleri taşıyor... "Ortak Web Günlüğü" ve bütün kişisel üye web günlüklerinde her gün yeni bir haber, işe yarar içerik çıkması bizi çok sevindiriyor... Umarız bu mevsim gidişat hep böyle olur...
Terzi söküğünü dikemez misali, biz de bu mevsim çimlendirdiğimiz tohumları daha yeni şaşırtabildik...
Ömer MADRA'nın "Su(suzluk)" başlıklı yazısından:
...Sanal Su
Yeni Doğa Kanunu
Bu konuda örnek girişim, belki de en beklenmeyen yerden geldi. Küçük bir Güney Amerika ülkesi olan Ecuador Cumhuriyeti, “boyundan büyük” bir işe girişti ve geçen yıl sonlarında dünyanın birçok yerinde herkesin “olacak şey değil!” dediği bir şeyi sessiz sedasız gerçekleştiriverdi. Bu “sessiz devrim” ile tarihte ilk kez, doğaya –yani doğa’nın kendisine– anayasal haklar tanındı. Anayasa referanduma sunuldu ve insanlar Ecuador’un tropik ormanlarına adalarına, havasına ve suyuna (nehirlerine, göllerine, sulak alanlarına, bataklıklarına vb.) normalde o güne kadar sadece insanlara tanınan hakları tanıdı. Bütün temel hakları! Fazlası var, eksiği yok! Ecuador Çevre Bakanı’nın Açık Radyo’ya aktardığına göre, yeni Ecuador Anayası’nda su ve doğa haklarına ilişkin 40 kadar madde yer alıyor şimdi! Böylece dünyanın en azından bir ülkesinde doğa’nın hukuki statüsü değişmiş oluyor. Doğa, sadece metâ (şey/nesne) olmaktan çıkıyor ve bir hak öznesi haline gelmiş oluyor. Bakın ne diyor bu yeni anayasanın bir maddesi:
“Pachamama’nın (Tabiat Ana’nın) varolma hakkı vardır, ayrıca varolmada ayak direme hakkı da vardır; ve dahi Pachamama’nın hayatî çevrimlerini, yapısını ve dokusunu, işlevlerini ve evrim süreçlerini sürdürme ve bunlara icabında yeniden can verme hakkı da vardır.”
Bir de şöyle madde var:
“Ecuador’da doğal toplulukların ve ekosistemlerin varolma, gelişip serpilme ve evrilme hakları vardır ve bunlar devredilemez, vazgeçilemez haklardır. Bu haklar, doğrudan doğruya uygulanabilir (self-executive/applicabilité direct) niteliktedirler ve bunlara riayet edilmesinin sağlanması tüm Ecuador hükûmetlerinin, topluluklarının ve bireylerinin hem görevi, hem de hakkı olacaktır.”
Ecuador anayasasının mestizolara, Amerikan yerlilerine özgü o lirik dille kaleme alınmış bu harikulade maddeleri hepimiz için geçerli herhalde. Aksini düşünebilir miyiz? Su, bu gezegendeki tüm hayatın ana unsurudur. Ticari bir metâ, yani kâr sağlayan bir nesne olamaz, asla olmamalıdır … Hiçbir canlı, hiçbir şart altında suya erişim hakkından yoksun bırakılamaz, asla bırakılmamalıdır. İnsanoğlu –ya da insankızı– olarak tüm faaliyetimiz, yani Açık Radyo’daki bir bireyi örnek olarak ele alırsak, mikrofonda ya da koridorlarda yaptığımız konuşmalar, radyoda gerçekleştirdiğimiz programlar, katıldığımız ya da düzenlenmesine katıldığımız alternatif forumlar, içinde yer aldığımız bütün o toplantı ve eylemler, işbu vazgeçilmez ve devredilemez haklarımıza dairdir aslında, iş, eninde sonunda gelir bu haklara ve hukuka dayanır.
Su Hakkı: Yaşam Hakkı
Ve suya erişmek, tıpkı yaşam hakkı gibi bir haktır. Temel bir hak. Dolayısıyla, suyun epey bir süredir olduğu gibi dere tepe düz gidip sırf paraya doğru akması artık beklenmemelidir. 21. yüzyılın yeni öncelikleri, binlerce yılın eski önceliklerine; örneğin, yağmurun nereye düşüyorsa orada devşirilmesi, ‘hasat edilmesine’, ya da binlerce yıl kullanılıp, sonra unutulan ‘kanat’ sistemleri gibi kadim geleneklere geri dönmeyi gerekli kılıyor. Bu geri dönüş, damla tekniği ya da betonla kaplanmamış kanallar kullanılması gibi yepyeni yöntem ve fikirlerin devreye sokulmasını da dışarıda bırakmamaktadır elbette. Ne var ki, dev barajlar inşası, devasa boru hatları, devasa kanallar döşenmesi gibi 20. yüzyıl takıntı ve saplantılarının yerlerini hemen çok daha küçük, çok daha yerel projelere bırakması zamanı gelmiş gibi gözüküyor. Ve çok daha ‘eski’ projelere tabii. Küçük ve eski. Eskilerin küçüklere dediği gibi: ‘Su verenlerin bol olsun...’
Sen de su gibi aziz ol, ey okur.
Yazının tamamını okumak için lütfen tıklayınız!
Sayın Derya Sazak bugünkü Milliyet'te yazmış:
Obama’nın Türkiye ziyareti ABD’de köleliğin tarihinin hatırlanmasına, Martin Luther King’in, 1960’larda ‘Bir rüyam var’ diyerek başlattığı sivil haklar mücadelesinin ileri demokrasilerdeki yerinin kavranmasına neden oldu.
2010’lu yılların dünyasında sivil toplum örgütlenmeleri, asıl siyaset dışı alanlarda etkinlik kazanıyor.
Küresel ısınmaya karşı çevreci hareketler giderek güçleniyor.
Pembe Domates Ağı (PDA) hareketi de son dönemde üreterek sesini duyuran sivil toplum hareketlerinin başında geliyor.
Üreterek diyoruz; PDA’cılar steril ortamlarda soyut fikirlerle oyalanmıyorlar. Anadolu’da yok olan pembe domates türünü, kimyasal olmayan doğal ortamlarda üreterek, eskinin ‘plastik olmayan’ tadındaki ürünlerini yeniden canlandırıyorlar.
İki bini aşkın üye, dört yıldır pembe domates yetiştirme uğraşında.
PDA’nın pembe domatese sahip çıkması, Anadolu’da yetişen 3 binden fazla endemik/kendine has tarımsal bitki türünün korunması açısından da çok önemli. Çünkü binlerce yıldır bu topraklarda yetişen ve henüz lezzeti bozulmamış türler, 2011’de yürürlüğe girecek ‘Tohumculuk Yasası’ ile yok olma tehdidi altına girecek.
Bu tehlikeyi gören Ziraat Odaları, Anadolu çiftçisine kurulan tuzak konusunda sivil toplumu harekete geçirmeye çalışıyor.
Pembe domatesin yok olmasına karşı örgütlenen PDA, ‘Tohumculuk Yasası’na karşı da etkin bir kampanya yürütüyor.
2006 yılında çıkan 5553 sayılı yasa, 2011’den itibaren ancak ‘kayıt altına alınmış tohumların’ ekimine olanak tanıyacak. Tohumuna patent alamayan çiftçiler ise, tekel durumundaki uluslararası şirketlerin insafına terkedilecek. Dünya tohumculuğu 6 büyük tekelin elinde bulunuyor, Türkiye’de tohum ıslahı yapan şirketlerin yüzde 90’ını ise bu tekeller oluşturuyor.
2011’den itibaren kayıt altına alınmamış tohumlukları satan köylüler, ağır para cezasına çarptırılacak ve el konulan ürünler imha edilecek. Böylece Anadolu’nun zengin türleri doğallığını yitirecek.
Gözlem Gazetesi’nin Ziraat Mühendisleri Odası İzmir Şube Başkanı ve Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Kamil Okyay Sındır’la görüşerek yayımladığı haber, Türkiye’nin 2007’de üye olduğu Uluslararası Yeni Çeşitleri Koruma Birliği’nin (UPOV) dayatmasıyla buğday başta olmak üzere biyoçeşitliliğin yok olma tehlikesine dikkat çekiyor.
Oysa Anadolu’da yetişen 11 bin farklı bitki türü, Avrupa’nın toplamı kadar.
Ziraatçiler, UPOV üyeliği ile Türkiye’nin genetik çeşitliliğinin yağmalanacağını, tarım ilacı ve gübre kullanımının yaygınlaşmasıyla toprakların, ürünlerin, suların kirleneceğini, sağlıksız kuşaklar yetişeceğini savunuyorlar.
Tohumculuk Yasası’na ‘dur’ denilmeli.
‘Biyogüvenlik Yasası’da süratle Meclis’ten geçmeli.
Yaşasın PDA hareketi, pembe domateslerin özgürlüğü."
* * * * * * *
Teşekkürler...
...sorun yaşayanlar için, şurada harika bir destek var:
MSGSÜ Sinema-Tv Grubu Yardim Dosyasi
"TAGEM": "Tarım Araştırmaları Genel Müdürlüğü" web sitesini PDA üyelerinin dikkatle izlemesi gerekiyor... Özellikle de "Haberler" sayfasını. Nitekim son günlerde burada bir yönetmelik taslağı yayınlandı: "Bitki Genetik Kaynaklarının Kayıt Altına Alınması Hakkında Yönetmelik"!
Yönetmeliğin yasal dayanakları:
MADDE 3- (1) Bu Yönetmelik, 31/10/2006 tarihli ve 5553 sayılı Tohumculuk Kanunu ve 969 sayılı Tarım ve Köyişleri Bakanlığının Merkez ve Taşra Kuruluşlarına Döner Sermaye Verilmesi Hakkında Kanunun 3 üncü maddesi ile 28/10/2005 tarihli ve 5414 sayılı Gıda ve Tarım İçin Bitki Genetik Kaynakları Uluslararası Antlaşmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanuna dayanılarak hazırlanmıştır.
"Tanımlar" arasında bakın ne de var:
k) Geleneksel bilgi: Geçmişten gelen, çok uzun bir süreç içersinde geleneksel olarak üretilen ve kullanılan, belirli bölgesel ya da yerel uygulamalarla olgunlaşan, yerel bitki örtüsünün ve doğal varlıkların farklı amaçlar için farklı yöntemlerle kullanımını esas alan her türlü toplumsal bilgi...
Bu Taslak'ın 11.3 maddesindeki "Kullanım Hakkı" düzenlemesine sivil kuruluşlar dikkat çekiyor:
"Doğal ve yerel popülâsyonlardan kayıt ettirilen gerek yurt içi ve gerekse yurt dışı kaynaklı BGK materyalinin kaydı için başvuru yapanlar, bu Yönetmelikte belirlenen esaslar dâhilinde, kendi ihtiyaçları ile sınırlı kalmak ve yalnızca kendileri tarafından yürütülmek kaydı ile ticari kullanım ve üretim, araştırma ve geliştirme, ıslah ve biyoteknolojik çalışmalar yapabilirler."
En iyisi biz bundan sonrasını grupta tartışalım... Yönetmelik taslağını "Dosyalar"a yükledik!
*Sasirtma yapacagim karton kaplara English Gardens'tan alacagim toprak ve simdi kullanmakta oldugum torf'u karistirarak mi koyayim ? Sadece torf ile mi devam edeyim? ya da sadece English Gardens'in topragini mi kullanayim? hangisi bitkinin gelisimi icin daha uygundur acaba?*
*...iyi yanmis koyun gubresinden bahsediliyor, ama uygun olan boyle bir gubreyi nereden bulacagiz?*
L 'Université Populaire de Permaculture
(Bugün Açık Radyo'da Melda Keskin'in sözünü ettiği...)
Üye bloglarından bazılarında görüyoruz ki kimi dikimlerde birden çok tohum aynı yere dikilmiş...
Viyollerde her boşluğa (ortalama 3-4 santimetrekarelik olduğunu varsayarsak) yalnızca "1" adet tohum koymak gerek... Aksi halde birden çok filiz aynı noktadan fışkırır ve kökleri de birbirine dolaşır...
Bunu aşmak için ne yapmak lazım?
Herşeyden önce ikinci ya da üçüncü grup tohumlarınızı henüz ekmediyseniz, onları ekerken bu "seyrek" düzene dikkat edin.
Yok hepsini böyle şıkışık ektiyseniz şuraya bir göz atın:
"Karışmış Kökleri İncitmeden Nasıl Ayırmalı?"
Bu arada bu hafta sonu 2 PDA üye blogu daha açıldı, Pervin Bulgulu ve Hafize Mert'e çok teşekkürler!
PembeDomates.Org'a küçük bir anket koyduk: "PDA ÜYELERİNİN GÖRDÜĞÜ, TATTIĞI YA DA YETİŞTİRDİĞİ DİĞER PEMBE DOMATESLER"
Amaç: Bizim paylaştırdıklarımızın dışında, PDA üyelerinin gördüğü, daha önceden yetiştirdiği, saptadığı, tattığı, aldığı... ya da varlığını duyduğu pembe domateslerin bir haritasını çıkarmak... Ankette "diğer ülkeler" seçeneği de var ama asıl önemli olan buradan Türkiye öncelikli bir pembe domates envanteri oluşturmak elbette...
Öte yandan, Google'ın sağladığı bu olanak, istediğimiz "harita"nın sizler bilgi girdikçe kendi kendini güncelleyen, gerçek bir haritaya dönüşmesini de sağlıyor. Haritayı bir "gadget" olarak sayfalarınıza ekleyebiliyorsunuz... (Ben burada sağ panele bir tane ekledim, bir tane de kendi bilgisayarımda kullandığım "i-Google" karşılama sayfasına! Sevil de PembeDomates.Org ana sitemize ekleyecek...) Sizler de blog'larınıza ekleyebilirsiniz... (*)
Güzel bir olanak, öyle değil mi?
Bundan sonrası, şu Googgle'a hiç zeval-ziyan gelmemesini dilemek...
------------------
(*) PDA üye bloglarına değinmişken... Bu konuya has olarak bloglarınızı açarken, adını şu sıra ile koyarsanız seviniriz: "PDA+Yaşanan Şehir+Kendi seçtiğiniz bir ad"...
Daha sonra blog şablonunuza bir de PDA logosu yerleştirmeniz çok iyi oluyor.
Logoyu aşağıya ekliyoruz. Bunu farenizin sağ tuşuyla ("Resmi farklı kaydet") kendi bilgisayarınıza kopyalayarak kullanabileceğiniz gibi ona link vererek de kullanabilirsiniz...
Hoşça içerik üretmeler....
Artık çimlendirme için son haftalara girdik...
Pembelere ulaşmak 90 gün sürdüğü için daha fazla uzatmamak gerekiyor bu aşamayı...
Bu yüzden arkadaşlarımız bu ayın sonunda PDA üyelerine "tohum verme" işini de sona erdirecekler...
Şu sıralar yeni üye trafiği çok hızlanmış durumda...
Yeni üye olacakların PembeDomates.Org'daki "Üyelik" sayfasından girip, 2 aşamalı kaydı (önce o sayfadaki bilgileri doldurup, sonra Google Gruplar'daki PDA için kayıt) tamamlamaları gerekiyor.
Mart'tan sonra üye olacaklara tohum verilmeyecek...
1 Mart 2009, Pazar'dı...
Bu yıl üçüncüsü yapılan PDA - İstanbul üyelerinin buluşmasının üzerinden üç Pazar geçivermiş bile... Buluşmanın notlarını, izlenimleri, resimleri buraya aktarmakta bu yıl biraz geciktik. Bunun nedeni biraz günlük iş koşuşturmasının ağır basması, daha çok da her yıl sayısı artan katılımcı mesajlarını "zaptedip" yazıya dökmenin ve buraya taşımanın da güçleşmekte oluşu.
Geçmiş yıllarda en çok da Emine Yalçın elle not alır, özetleri burada yayınlayıverirdik. Bu yıl Sevgili Ayşe Sazak toplantının değerlendirme notlarını sonradan kendi web günlüğünde yayınladı...
O gün neler yaptık?
Herşeyden önce "birer e.posta adresi" olmaktan çıkıp, etten kemikten insanlar olarak birbirimizi tanıdık! "-Aaaa, o sizsiniz demek!" nidaları... (*)
Mehmet toplantıyı açtı... Ayşe Sazak bir konuşma yaptı... Ben de sırayla herkese mikrofonu verip, kendilerini tanıtırken, kendi pembe domates serüvenlerini de anlatmalarını istedim... Bu yıl oldukça kalabalık olduğumuz için sunum yapmadık. Buna karşılık Sevil Albayrak'ın hazırladığı Pembedomates.Org sitemizin birlikte açılışını yaptık.
Web üstadımız Sevil bir aralık dijital kamerasıyla hareketli görüntüler (ki birazdan onları da yayına alacağız) saptamayı akıl etmeseydi sadece bu fotoğraflarla yetinecektik. (Sağ paneldeki "slide show"u da tıklayarak III. İstanbul Buluşması fotoğraf albümüne erişebilirsiniz. İsimlerini resimaltlarına yazamadıklarımız bunu yapmamıza yardımcı olurlarsa çok seviniriz... Kamera: Yeşim Güriş).
Mikrofonu eline alan herkes az öz ama çok etkileyici mesajlar verdi.
Hele bir tanesi, sevgili arkadaşımız Zehra Kocabaş Güney'inki uzun süre akıllarda kalacak cinstendi:
"Bu ağa düştüğüm için çok mutluyum!"
Anlaşılan o ki bundan sonraki buluşmaları baştan sona video ile kaydetmek gerek.
Sonra tohumlar paylaşıldı ve dağıldık...
Hepinize içten teşekkürle...
----------------------------------------------------
(*) O gün buluşan PDA'cılar:
KEREM AKYAR, SEVİL ALBAYRAK, TÜLAY ALDUMAN,YAŞİN ARSLANOĞLU, CEREN ATLI, ASLI BALAKİN, SEVİNÇ BALİÇ, HAKKI BALİÇ, GÜLSEREN BAŞTAR, PERVİN BULGULU, NALAN CANTAV, SEMA CENGİZ, NEHA ÇAYLAN, FERYAL ÇILDIROĞLU, SÜMER DEMİRTAŞ, OĞUZ DİLER, HANDAN DİZMAN, ASUMAN ERCAN, NERMİN EREN, AYCAN ERGİN, AHMET ERGÜN, MURAT ERÖZLÜ, ZERRİN ERSOY, AYŞEN ERTÜR, NİLGÜN GANİ, FİLİZ GEYİK, ARSLAN GÖNENÇ, İBRAHİM GÜNDÜZ, NERGİS GÜNDÜZ, ZEHRA GÜNEY,YEŞİM GÜRİŞ, CEMİL GÜRLEYİK, BAYAN GÜRLEYİK, AHMET HASIRCI, DENİZ KAMÇEZ, ŞEFİKA KAMÇEZ, BETÜL KARADAĞ, BÜLENT KARADAĞ, HANİFE KARAGÖZ, ARZU KARAVANA, RASİM KARAVANA, SANİYE KOCAŞ, REFİKA KORTUN, DEFNE KORYÜREK, ESRA KOYUNCU, GÜLİZ KÖNÜMAN, MURAT KUĞU, AYSEN KURT, SERTAP MANTİN, ARZU NİLGÜN, ŞAZİMET ÖMER, BERRİN ÖNER, YAVUZ ÖNER,AVNİ ÖRGÜÇ, TUĞBA ÖZBİLGİN, EMİNE ÖZTÜRK, ŞENNUR PARS, AYŞE RÜŞVANLI, MUSTAFA RÜŞVANLI, AHMET SARAÇOĞLU, FATMA KURT, MELEK SAYGIN, AYŞE SAZAK, SELÇUK ŞAHİN, FERAY ŞIHMANTEPE, ZEHRA TANIRLI, EMİNE TOPDEMİR, MERAL TOPDEMİR, ALEV TUNA, DİLEK TÜRELLİ, ZEYNEP UYGUN, MÜFİTCAN UYGUN, BAHAR UYGUN, İBRAHİM ÜNAL, METİN VAROL, EMİNE YALÇIN, FÜSUN YAŞMUT, HAKAN YAŞMUT, ESRA YATAR, NİHAN YELUTAŞ, AYTEN YILDIRIM, ESRA YILDIRIM, MURAT YILDIRIM, MERAL YÜKSEL, SEDAT TAVŞANOĞLU
