P.D.A.-ISTANBUL: URART PEMBELERİ

Bunlar dün, yolculuk yapmaya hazırlanan 4'lü pembeler! Üzerlerinde kendi mesajları da var! Bugün ise Sayın Suzan Sağmanlı eliyle artık "URART pembeleri" oldular...
İlk dikimde bir miktar yuvarlak saksının yanısıra 2 de dikdörtgen saksı kullanmıştık hani, ve de 15-20 cm. arayla 4'er fideyi yanyana dikmek gibi bir büyük yanlış yapmıştık, buna rağmen pembeler bozuntuya vermeden ve programlandıkları gibi işlerine devam ediyorlardı... İşte o saksılardan camekanlı ve temiz havalı fakat çok az güneş gören balkondakiler, "güneşe ulaşacağız" diye resimdeki gibi uzadılar, uzadılar... Ön tarafa geçirdik. Bu sefer de toprakları az geldi. En iyisi "bahçeli bir dost" bulmak derken, güzel bir rastlantı imdada sevgili Suzan Hanım'ı yetiştirdi:
"... Fideleri en çok görüp takip edebileceğimiz bir yere diktik: Nişantaşı'ndaki mağazamızın bahçesine. Evimden çok işimde vakit geçirdiğim icin böyle tercih ettim! Yaprakları muhteşem kokuyor; bizleri çocukluğumuza götürdü... Onlara iyi bakacağız."
Şimdi, uzaya uzaya bir hal olup, bir türlü meyva veremeyen pembeler, Suzan Hanım'ın arkasında görülen egzostan uzak bahçede, zakkumlar, güller, bol yeşillik içinde ve sanatsal objeler arasında yaşamlarını sürdürecek ve umarız, onlardan "beklenen"i verecekler...
İlginç değil mi? Biz burada bu pembelerden yola çıkıp, ara sıra Anadolu tarım kültürünün halkalarını kurcalarken , bir grup pembe de kalkıyor, binlerce yıllık "Anadolu Uygarlıkları"nı yıllardır günümüze taşıyan kurumun bahçesine taşınıyor! Bütün bunlar da hiç akılda yokken oluyor. Bu P.D.A.'nın gizemli bir yanı var sanki... Durun bakalım, hep birlikte kimbilir daha neler göreceğiz...